میرزا حسن آدم دل زنده است میرزا جدی ترین حرف هایش را در قالب طنز بیان می کند شهد و شیرینیِ حرف های حساب شده ی میرزا چنان لذتی را به کاممان می ریزد که آدم در می ماند و از خود می پرسد؛آیا میرزا واقعا" سواد خواندن و نوشتن نمی داند؟از آنجا که با سواد و بی سواد بودن میرزا ارتباطی به بنده ندارد و مهم کلمات قصار و پند آموز ایشان است هر روز پس از فتح کلام و سلام بی درنگ پرسش نویی را آغاز می کنم مانند امروز که وارد حوزه شخصی ایشان شدم و از
آرزوهای میزا حسن آقا پرسیدم.میرزا دستی بر ریش های سفیدش کشید و گفت: از کسی پرسیدند: دلت چه خواهد؟گفت: آنکه دلم هیچ نخواهدمن در همه ی دوره های عمرم از دلم خواهش کرده ام پرورش دهنده آرزوهای دست نیافتنی نباشد گاهی برای دلم حکایت کسانی را نقل می کنم که آرزوهایشان را با خودشان به گور بردند حتی برای متقاعد کردن دلم به محل دفن مردگان می رویم و به او می گویم؛ ای دل نازنین! اینجا آرامگاه آرزو بر دل ماندگان است این خانه های کوچک پر است از آرزوهایی که هر گز حاصل نشد.از عمو میرزا پرسیدم: از نظر شما داشتن آرزو خوب نیستمیرزا سر تکان داد و گفت:اگر طلب و اشتیاق و خواسته و آرزو و امید نباشد که انسان جنازه ای بیش نیست ولی با این حال هر آرزویی نمی تواند خوب باشدبسیاری از آرزوها ملال آورند و آرزو کنندگان را زود هنگام به گور می فرستندآرزوهایی خوب هستند که سلامت و پیشرفتِ خود و افراد جامعه را در پی داشته باشدآرزویی خوب است که انسان را به تلاش وا داردآرزویی خوب است که آرزو کننده را گرفتار خود مشغولی نکندآرزو خوب است که مرا وادار به کاشتن نهال کندآرزوی خوب این است که تلنگری برای آینده نگری باشد.گم شدم در گیر و دار آرزو های خودمتا به تنهایی رسیدم باز با پای خودم...
Adbl بهمن آبادخبر...
ما را در سایت بهمن آبادخبر دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : bahmanabadkhabara بازدید : 113 تاريخ : چهارشنبه 23 شهريور 1401 ساعت: 0:39